Het is voor kinderen fijn (ook voor trainers en coaches trouwens) als zo veel mogelijk ouders zo vaak mogelijk naar hun kind komen kijken en het team komen aanmoedigen. Met nadruk op HET TEAM! De ervaring leert dat er altijd wel ouders zijn die in hun eigen enthousiasme hun eigen kind extra aanmoedigen. Logisch! Houdt u er echter wèl rekening mee dat de trainers en coaches bezig zijn met een bepaalde opbouw van het team.
Het geven van (persoonlijke) aanwijzingen aan uw kind kan enorm verwarrend werken. Een voorbeeld: wanneer het team van de coach de opdracht krijgt om wat langer de bal in het spel te houden en eerst eens goed samen te gaan spelen en om de haverklap roept een van de ouders naar het eigen kind dat hij/zij nu eens moet schieten, dan is dat voor de coach heel vervelend, maar zeker ook voor uw kind heel verwarrend.
Het is net zoiets als dat uw kind op school te horen krijgt dat 2+2 vier is en dat u thuis gaat vertellen dat het toch echt drie of vijf is. Net zo verwarrend, net zo misleidend.
En als u vindt dat uw kind op bepaalde punten zou kunnen verbeteren, praat daar dan gewoon met de trainer of coach over. Komt u er met de trainer of coach niet uit zoek dan iemand op van het bestuur. Maar probeer het eerst binnen het team op te lossen. En houdt de aanmoedigingen vanaf de zijlijn vooral positief!
Dit geldt uiteraard ook voor de trainingen. Hier zijn ouders eveneens van harte welkom om aanwezig te zijn, maar wel: op gepaste afstand. Trainers moeten in alle rust met het team kunnen werken en de kinderen kunnen ook veel vrijer functioneren wanneer niet alle ouders bovenop de training staan te kijken.
Op een afstandje is de training prima te volgen en geeft het trainers en spelers de rust en vrijheid die zij nodig hebben.
Het is allemaal heel wat, maar juist met uw medewerking op deze punten zal het handballen ook dit komende jaar weer veel plezier opleveren en dát is nu toch juist wat we allemaal het liefst willen!
